زخمها درصورتیکه بهوسیله پانسمان یا داروهای موضعی پوشیده و مرطوب نگه داشته شوند، سریعتر التیام یافته و احتمال ابتلای آنها به عفونت کمتر است. محصولات حاوی سالین، فاکتورهای رشد، پانسمان زخم و جایگزینهای پوستی بهشدت در التیام زخم مؤثر هستند.
ناحیه زخم باید از گردش خون کافی و مناسب بهرهمند باشد. کنترل دقیق مقدار قند خون در فرایند درمان زخم پای دیابتی از اهمیت بالایی برخوردار است. کنترل قند خون التیام زخم را سرعت بخشیده و خطر ابتلا به عوارض را کاهش میدهد.
روند درمان نیاز به صبر و حوصله دارد و در مجموع شامل بر انجام اقدامات اولیه بهمنظور بهبود گردش خون جهت تسهیل روند بستن زخم، پاکسازی زخم، درمان واریس و حتی اقدامات جراحی در موارد لزوم است.
گزینههای جراحی
بسیاری از زخمهای پای دیابتی بدون نیاز به جراحی قابلدرمان هستند. بااینحال، امکان دارد در موارد زیر نیاز به انجام جراحی باشد:
- برداشت فشار از ناحیه مبتلا از جمله تراشیدن یا خارج کردن استخوان
- اصلاح بد شکلیهایی همچون انگشت چکشی، انحراف شست پا و برآمدگی استخوانی جنب شست پا
- درمان عفونتهایی همچون استئومیلیت با خارج کردن استخوان عفونی
مدت التیام زخم بسته به عوامل زیر میتواند از چندین هفته تا چندین ماه متغیر باشد:
- محل و اندازه زخم
- میزان تورم
- فشار وارد شده بر زخم ناشی از راهرفتن یا ایستادن
- مشکلات گردش خون
- مقدار قند خون